'ती'

भान हरपून बसत असे मी स्वतःचे ,
           जेव्हा ती समोर येई,
ती नसतानाही मन माझे वेडे ,
           तिच्या आठवणीतच गुंग होई.

तिची चाहुल लागताच क्षणी,
          मनात काळ्यांचा बहार पसरतो ,
कळ्यांचे रुपांतर फुलांत होते,
          सुवास मात्र तिचाच दरवळतो.

मोकळ्या घनदाट केसात तिच्या ,
         वाटे स्वतःला गुंतवून घ्यावे ,
प्रेमाच्या तलावात डुबकी घेऊन,
        आनंदाने त्यात पोहोत राहावे.

नजरेला नजर मिळून दोघांचे ,
       भावनांचे भाष्य चालूच होते,
मनातल्या भावना शब्दरूपी याव्या ,
       ह्याचीच वात दोघे पाहत होते.

मग वाटले धीर करुनी ,
      भावनांचे संवाद शब्दात आणावे,
प्रेम व्यक्त करुनी तिच्या समोर,
     स्वतःच्या मनाला मोकळे करावे.

कानांवर पडता तिच्या शब्द माझे,
        न उलगडणारे चित्र उभे राहिले,
धक्का बसला की काय जणू,
        मी त्या नजरेने तिला पहिले.

मनात पसरू लागली माझ्या,
     चाहुल तिच्या प्रत्युत्तराची ,
आनंद धक्का देऊनी मजला,
       तृप्त केली इच्छा मनाची.

ओंकार दिनेश जुवेकर